Sołectwo Rzeczenica jest największą jednostką pomocniczą na terenie gminy. Obejmuje ono wsie: Rzeczenica, Bagnica oraz Lestnica. Na obszarze sołectwa zamieszkuje łącznie 1541 osób. Jest to ponad 40,76% ludności całej gminy.

Wieś Rzeczenica jest siedzibą władz gminnych, położona jest na skrzyżowaniu dróg: Człuchów - Koszalin i Czarne – Przechlewo. Dokument lokacyjny miejscowości został wydany w 1376 roku przez komtura człuchowskiego Henryka von Grobitza. Nadał on Mikołajowi Stegir i kilku innym kmieciom 84 włóki ziemi we wsi Mergenov. Pierwotna nazwa wsi zmieniała się wielokrotnie. Już za czasów krzyżackich dzisiejszą Rzeczenicę określano mianem Stegers. Była to zarazem nazwa, która funkcjonowała w czasie zaborów, republiki Weimarskiej oraz hitlerowskich Niemiec. Ślady osadnictwa na tym terenie są jednak o wiele wcześniejsze. Przykłady ceramiki neolitycznej znalezionej na terenie Rzeczenicy udowadniają bowiem, że już około 3000 r. p. n. e. mieszkali tu przedstawiciele tzw. kultury pucharów lejkowatych.

W granicach państwa krzyżackiego Rzeczenica znajdowała się do 1466 roku. W wyniku pierwszego pokoju toruńskiego wieś weszła w skład Rzeczpospolitej Szlacheckiej i stała się królewszczyzną. Okres największego rozwoju wsi przypada na przełom XVI i XVII w. Kończy się on jednak w drugiej połowie wieku XVII. Niezliczone wojny i związane z nimi przemarsze wojsk, kontrybucje i grabieże doprowadziły bowiem do wyludnienia Rzeczenicy. W 1664 roku we wsi, oprócz trzech sołtysów, mieszkało zaledwie trzech gburów oraz siedmiu półgburów (chłopów nie posiadających pełnego, dwułanowego gospodarstwa.) W 1772 roku wieś została wcielona w granice Prus. Pod koniec XIX wieku możemy ponownie mówić o okresie bardzo pomyślnym dla Rzeczenicy. Na przełomie XIX i XX wieku nastąpił bowiem okres dynamicznego rozwoju gospodarczego wsi. W tym okresie powstało dużo nowych zabudowań mieszkalnych, budynek hotelu, piekarnia oraz tartak. Według źródeł w 1885 roku wieś (ówczesna nazwa to “Stegers”) liczyła 1871 mieszkańców i posiadała 214 budynków mieszkalnych. Na początku XX wieku we wsi znajdowały się dwa kościoły: katolicki (zbudowany w 1876 roku) oraz ewangelicki (zbudowany w 1901 roku). W trakcie drugiej wojny światowej na przymusowych robotach było w Rzeczenicy 50 Polaków i 50 Francuzów. Do Polski wieś powróciła w 1945 roku (z rąk niemieckich została wyzwolona 26 lutego 1945 roku przez wojska 19 armii i 3 Korpusu Pancernego Panfiłowa)

Dziś Rzeczenica jest lokalnym ośrodkiem usług i handlu. Na uwagę we wsi zasługuje przede wszystkim kościół p.w. św. Mikołaja i Najświętszego Serca Pana Jezusa, który został zbudowany w latach 1873 – 1876. Niestety nie istnieje już postawiony w 1900 roku kościół ewangelicki a jedyna pozostałością po nim jest budynek plebani, w którym mieści się dziś przedszkole. W niedużej odległości od wsi znajduje się położony nad jeziorem Szczytno ośrodek wypoczynkowy “Rzewnica”. Przez teren sołectwa biegną także dwa szlaki rowerowe: 1) Rzeczenica – Grodzisko – Olszanowo – Garsk – Gwieździn –Rzewnica; 2) Grodzisko – Rzeczenica – Pakatulsko – Koprzywnica – Gwieździn – Garsk – Krępsk

Sołtysem jest: MARIA GUZA

tel.: 606 964 447 / 59 83 317 07

 

Warto zobaczyć:

- kościół p. w. św. Michała i Najświętszego Serca Pana Jezusa

- Ośrodek wypoczynkowy “Rzewnica”

- pozostałości drewnianej i szachulcowej zabudowy z XIX wieku.

 

Opracowano na podstawie:

Breza B. Fragmenty z dziejów wsi Rzeczenica do 1772 roku [w:] Szkice Człuchowskie, Tom II, 1991 –1996 r.
Fryda M. Kościoły Człuchowa i okolic, Człuchów 1995
Rybicki H., Zdrojewski E (Red.) Dzieje ziemi człuchowskiej, Poznań 1975
Pernak R. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Rzeczenica, Starogard Gdański 2003